Wystawa i życzenia

W środę przed Świętami spotkałam się w Lichnowach z dziećmi z "Ćwiczeń z myślenia", ich rodzicami, babcią (była jedna), rodzeństwem i sołtysem. Okazją do spotkania była wystawa prac dzieci przygotowanych w ramach projektu "Moje miejsce we wszechświecie".

W zeszłym roku szkolnym przygotowaliśmy z dziećmi mapę Lichnów, na której zaznaczyliśmy w szczególności miejsca, które chcemy odwiedzić i sfotografować.

 
Na zdjęciu Kornelia i Dawid objaśniają rodzicom mapę.
Potem chodziliśmy i robiliśmy zdjęcia. Na podstawie zdjęć dzieci przygotowały prace: z założenia trzy obrazki w trzech różnych technikach przedstawiające to samo miejsce (jednak niektórym udało się zrobić dwie albo jedną). O jakie techniki chodzi, sami zobaczcie:

Na tym zdjęciu jest Zosia. Zosia narysowała kościół, na samym dole. Trzy wyższe prace (drzewo) należą do Kingi.

Oliwka (na zdjęciu) narysowała staw i łabędzie. Powyżej Jezioro Lichnowskie, autorstwa Nicoli.

Tutaj Tomek prezentuje swoje prace (te dwie na górze). Przedstawił las. Dwie niższe prace wykonał Dawid. Przedstawiają ogród jednej z mieszkanek Lichnów.

Spośród prac dzieci wybierzemy te, które utrwalimy w postaci kartek pocztowych. W czasie spotkania uczestnicy głosowaniem pomagali nam wybrać te prace.

Było też trochę zabaw :)

Bardzo się cieszę, że mogliśmy w taki sposób zaprezentować wyniki naszych dotychczasowych działań w Lichnowach, działań pogłębiających świadomość lokalną, rozwijających twórcze podejście do świata, samodzielność, przedsiębiorczość... Serdecznie dziękujemy rodzicom, babci Kingi, sołtysowi i Tomkowi Drzazgowskiemu za pomoc w zorganizowaniu spotkania i wystawy :)

Święta już za nami. Mam nadzieję, że wszystkim, którzy czytają naszego bloga, upłynęły w spokoju. W imieniu tych, którzy współtworzą Fundację Zarzewie, życzę naszym Czytelnikom i Sympatykom spokoju, radości i miłości w Nowym Roku. Oraz umiejętności oddzielania tego, co ważne, od tego, co nieważne.

(ed)

Rozstrzygnięcie nagrody Kotarbińskiego 2017

Jak pewnie wielu z Was wie, książka "Język w refleksji teoretycznej. Przekroje historyczne" autorstwa Andrzeja Bogusławskiego oraz mojego została uhonorowana nominacją do nagrody Kotarbińskiego, przyznawanej ważnym pracom humanistycznym. Nagrodę w tym roku otrzymała Dorota Sajewska za książkę "Nekroperformans. Kulturowa rekonstrukcja Teatru Wielkiej Wojny", podejmująca próbę zmierzenia się z polską pamięcią kulturową I wojny światowej przy odwołaniu do wyobraźni teatralnej.

Serdecznie dziękuję społeczności Uniwersytetu Łódzkiego za niezwykłą gościnność. Godne podziwu było profesjonalne przygotowanie uroczystości, a rozmowy z członkami kapituły nagrody i pozostałymi nominowanymi okazały się prawdziwą intelektualną przygodą.

Szczególnie serdecznie dziękuję Ewie Kołodziejczyk, zeszłorocznej laureatce nagrody (za książkę o Miłoszu, którego ja sama dla siebie i sobie pochlebiając nazywam przyjacielem :)), za słowa zachęty do dalszej pracy w dziedzinie humanistyki.

W Łodzi zapytano mnie, czy w dzisiejszych czasach trudno jest być humanistą. Powiedziałam, że zawsze było trudno. Bo humanista jest w tej unikalnej sytuacji, że przedmiot jego studiów jest jednocześnie badającym podmiotem. Stąd bierze się ciągły ruch. Fichte pisał, że kiedy próbuje uchwycić Ja, ono mu ciągle umyka...

A mnie od jakiegoś czasu chodzą po głowie sprawy antropologiczne... :)

Tutaj można przeczytać pełniejszą relację z gali.

(ed)

SZKOLENIA dla NAUCZYCIELI - przecieramy szlaki

Wczoraj wraz z Tomkiem Drzazgowskim spotkaliśmy się z nauczycielami ze Szkoły Podstawowej nr 1 w Chojnicach. Jest to obecnie największa placówka w naszym mieście - uczy się w niej około tysiąca dzieci.

Podczas szkolenia nt. PROFILAKTYKI SAMOBÓJSTW I ZACHOWAŃ AUTODESTRUKCYJNYCH DZIECI I MŁODZIEŻY przekazaliśmy informacje o skali zjawiska. Wskazaliśmy jak rozpoznać dziecko zagrożone ryzykiem samobójstwa oraz w jaki sposób to ryzyko określić. Odpowiedzieliśmy na pytanie co może zrobić szkoła, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia prób samobójczych. Nie zabrakło też informacji czy i jak rozmawiać o zachowaniach autodestrukcyjnych z młodzieżą. Omówiliśmy również interwencję szkolną w przypadku samobójczej śmierci ucznia.

Wielu suicydologów, podobnie jak Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), podkreśla, że społeczeństwo odgrywa niezwykle ważną rolę w zapobieganiu samobójstwom.

Szczególne znaczenie w tym procesie ma szkoła. Psychologowie i pedagodzy szkolni alarmują, że młodzież ma coraz więcej problemów, z którymi sobie nie radzi. Ważne, aby reagować wcześnie, zanim trudności się nawarstwią, a sytuacja wyda się bez wyjścia. Duże pole do działania mają w tym zakresie nauczyciele. Jak wczoraj sami sygnalizowali - bywa, że spędzają z dziećmi więcej czasu niż rodzice. 

Dziękujemy Dyrekcji szkoły za zaproszenie a nauczycielom za liczny udział w szkoleniu, podczas którego przełamujemy tabu, zapobiegamy stygmatyzacji i redukujemy ryzyko podejmowania zachowań autoagresywnych przez młodzież. 

ps. zapraszam na blog nie widzisz bo nie patrzysz

(ms.)