wtorek, 8 grudnia 2015

Ogólnopolska Konferencja Suicydologiczna

"Mówi się, że kiedy życie próbuje sobie odebrać młody człowiek jest to wołanie o pomoc. Gdy robi to stary człowiek – jest to wołanie o śmierć" (cyt. za prof. M. Makara – Studzińska).

W dniach 20-21 listopada br. wzięłam udział w Ogólnopolskiej Konferencji Suicydologicznej "Problematyka samobójstw w II dekadzie XXI wieku", która odbyła się na Uniwersytecie Medycznym w Łodzi - tutaj

Pierwszego dnia swoje referaty wygłosili naukowcy i praktycy łączący różne podejścia – psychiatrzy, socjologowie, psychologowie, prawnicy czy pedagodzy. Takie interdyscyplinarne podejście ma ogromne znaczenie, bo jak wiadomo samobójstwo, w tym jego przyczyny, to złożony problem. Mówiono o zachowaniach samobójczych młodzieży, kobiet czy seniorów. Szczegółowo analizowano czynniki ryzyka samobójczego oraz skalę problemu w Polsce. Swoimi doświadczeniami podzieliła się Fundacja Dzieci Niczyje – która stworzyła i obsługuje Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży 116 111 (temat dotyczył deklaracji samobójczych) oraz Fundacja Pogotowie Kryzysowe, która prowadzi portal informacyjny www.samobójstwo.pl i działa szeroko na rzecz zapobiegania.

Prewencja samobójstw to temat, który leży w moim szczególnym zainteresowaniu i poświęcę mu oddzielny wpis, jednak chcę podkreślić, że na konferencji znalazł on również swoje miejsce. Goście z zagranicy przedstawili skandynawski model prewencji samobójstw, który jest z powodzeniem realizowany w ich krajach . O polskich realiach i doświadczeniach w tym temacie mówili członkowie Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego, które było jednym z organizatorów konferencji. Nad wszystkim czuwali prof. Agnieszka Gmitrowicz (nauki medyczne), prof. Brunon Hołyst (nauki społeczne - prawo) oraz prof. Marta Makara – Studzińska (nauki o zdrowiu).

W mojej ocenie organizatorzy zadbali o każdy szczegół i co ważne, dotrzymali bardzo bogatego programu konferencji w każdym punkcie.

Drugiego dnia, oprócz części wykładowej, wszyscy uczestnicy konferencji mogli wziąć udział w warsztatach, które prowadzili prelegenci. Z bogatej oferty wybrałam zajęcia u dr Anny Baran (specjalista psychiatra ze Szwecji) nt. "Współpraca z rodziną w prewencji samobójstw". Warsztaty były bardzo interesujące i również je opiszę.

Podsumowując, dla mnie udział w konferencji to niezwykle cenne doświadczenie, które zamierzam rozwijać. I jeszcze jedno - istotna myśl, która wybrzmiała, a którą traktuję jako swoiste motto : "Samobójstwom można zapobiegać, więc róbmy coś!" (cyt. za dr K. Rosa)


I tego się trzymajmy :)
(ms.)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz